Miłosierdzie według "Gazety Wyborczej"

List Barbary Kalabińskiej, żony zmarłego Jacka do redakcji "Rzeczpospolitej" z r. 2008.

Jacek Kalabiński (ur. 11 września 1938, zm. 24 lipca 1998) – polski dziennikarz prasowy, radiowy i telewizyjny.

Życiorys

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (1955-1960). Specjalizował się w problematyce międzynarodowej. Bezpartyjny. W latach 1968–1981 w Polskim Radiu. 1980-82 Prezes Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. 13 XII 1981 na liście internowanych. III 1982 zwolniony z Polskiego Radia w ramach “weryfikacji” dziennikarzy w stanie wojennym. 1982-83 w miesięczniku “Więź”. Publikował w “Tygodniku Mazowsze” (pseudonimy Kassandra, Kass). IX 1983 wyjechał do USA (Yale University). Publikował w dziennikach amerykańskich i prasie polonijnej. 1984-1990 Radio Wolna Europa (Nowy Jork, Waszyngton). Był waszyngtońskim korespondentem “Gazety Wyborczej” (1990-97), „Rzeczpospolitej” (1998). Był również komentatorem BBC. Był tłumaczem przemówienia Lecha Wałęsy przed połączonymi izbami Kongresu Stanów Zjednoczonych („We, the people…”).

W 1991 został amerykańskim korespondentem „Gazety Wyborczej”. Według żony w 1997 został zwolniony z pracy w „Gazecie Wyborczej” ze względu na stan zdrowia. Na trzy tygodnie przed śmiercią został zatrudniony w „Rzeczpospolitej”. Paweł Ławiński podał inny powód zwolnienia Kalabińskiego z pracy w „Gazecie Wyborczej” – chęć wymiany korespondenta w Waszyngtonie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera pod murem ul. Powązkowskiej IV-19). /Wikipedia/

Po lewej Jacek Kalabiński w roli tłumacza